Μετά από τέσσερα χρόνια ακατάπαυστων συγκρούσεων και βομβαρδισμών, τον περασμένο Δεκέμβριο έγιναν προσπάθειες να ξεκινήσουν ξανά – μετά το 2016 – συνομιλίες με σκοπό την επίτευξη ειρήνης στην πολύπαθη Υεμένη. Η χώρα αυτή, η φτωχότερη του Αραβικού κόσμου, μετρά ήδη χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες και εκατομμύρια ανθρώπους που ασθενούν, δεν έχουν πρόσβαση σε τροφή, πόσιμο νερό και φάρμακα. Καθημερινά η Υεμένη μετρά νεκρούς από ασθένειες όπως o HIV και η χολέρα. Παγκόσμιοι Οργανισμοί έχουν προειδοποιήσει εδώ και χρόνια, και συνεχίζουν να το κάνουν, για μια ανθρωπιστική βόμβα που απειλεί να δημιουργήσει μια τεράστια έκρηξη. Παρόλα αυτά, τα βήματα που ξεκίνησαν σχεδόν δύο μήνες πριν είναι δειλά και μοιάζουν αβέβαια.
Σε ένδειξη καλής θέλησης, έχουν ξεκινήσει με αργούς ρυθμούς ανταλλαγές ομήρων μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας – ηγείται του Συνασπισμού κρατών που υποστηρίζουν τον Πρόεδρο της Υεμένης και βομβαρδίζουν από τον Μάρτιο του 2015 τη χώρα – και των ανταρτών Χούθι – είναι εναντίον της κυβέρνησης και στηρίζονται κυρίως από το Ιράν. Επίσης, στην χώρα υπάρχει υποθετικά κατάπαυση πυρός και από τα δύο μέρη. Μόνο υποθετικά, βέβαια, καθότι η εκεχειρία έχει ήδη παραβιαστεί πολλές φορές. Επιπλέον των παραπάνω, την περασμένη Πέμπτη δέχθηκε επίθεση μια αυτοκινητοπομπή του ΟΗΕ, του οποίου οι απεσταλμένοι επιτηρούσαν την εκεχειρία στην Υεμένη και την Τετάρτη έχασαν τη ζωή τους επτά άμαχοι.
Ποιοι είναι, όμως οι λόγοι, που ασχολούμαστε με την Υεμένη;
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η Υεμένη αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα που αντί για πυρομαχικά είναι γεμάτη με ασθένειες και νεκρούς ανθρώπους, ανάμεσά τους δυστυχώς πάρα πολλά παιδιά. Πολλά από αυτά δεν καταφέρνουν να φτάσουν την ηλικία των πέντε ετών καθώς από την χώρα λείπουν βασικά εμβόλια και φάρμακα. Όσα από αυτά επιβιώσουν, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο του υποσιτισμού σε συνδυασμό με μη κατάλληλο νερό. Περισσότερα από τα 2/3 του πληθυσμού της χώρας δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, γεγονός που οφείλεται για πολλές ασθένειες που έχουν ξεσπάσει στη χώρα.
Εκτός αυτού, ο εμφύλιος της χώρας, από την έναρξή του κι όλας, καθρεφτίζει όλες τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των περισσότερων Μουσουλμάνων του κόσμου. Από την μία έχουμε τον Πρόεδρο της χώρας, υποστηριζόμενο από την Σαουδική Αραβία και πολλές άλλες χώρες όπως το Μπαχρέιν, οι ΗΠΑ και η Γερμανία. ο Πρόεδρος της Υεμένης είναι Μουσουλμάνος Σονίτης, ανήκει δηλαδή στο «ορθόδοξο» Ισλάμ. Από την άλλη, οι αντάρτες Χούθι, Σιίτες Μουσουλμάνοι, υποστηριζόμενοι από το Ιράν. Ουσιαστικά, μιλάμε για έναν πόλεμο Μεγάλων Δυνάμεων, που βρήκαν πρόσφορο έδαφος σε μια φτωχή χώρα.
Εκτός αυτών, να σημειωθεί ότι μέσα στην Υεμένη δρουν τόσο το βιαιότερο παρακλάδι της Αλ-Κάιντα, όσο και το αυτοαποκαλούμενο Ισλαμικό Κράτος. Ο ισλαμικός εκτρεμισμός την Υεμένη έχει καταφέρει πολλά κρούσματα, αιματοκυλισμένα. Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι η χώρα διοικούταν για εκατοντάδες χρόνια με το σύστημα των φυλών, όπως τα περισσότερα Αραβικά κράτη. Όπως είναι φυσικό, κάθε ομάδα από αυτές θέλει να επιβληθεί επί των άλλων, και όλα αυτά εν μέσω εμφυλίου. Μια τόσο φτωχή και εξαθλιωμένη χώρα έχει καταφέρει να περικλείει όλες τις μεγάλες συγκρούσεις του κόσμου.
Γιατί την Υεμένη;
Η απάντηση είναι πολύ απλή. Αν κοιτάξουμε τον χάρτη θα διαπιστώσουμε αμέσως την στρατηγική της θέση. Το παγκόσμιο εμπόριο πετρελαίου βασίζεται κατά έναν τεράστιο βαθμό σε αυτή τη χώρα και τα μεγάλα της λιμάνια, όπως αυτό του Άντεν. Όσο και αν γίνεται λόγος για διάφορες μορφές ενέργειας και άλλα μέσα, το πετρέλαιο συνεχίζει να κερδίζει κάθε μάχη. Δεν είναι λογικό, λοιπόν, οι Μεγάλες Δυνάμεις να θέλουν να ορίζουν την μοίρα και, κυρίως, την τιμή και την πορεία του μαύρου χρυσού; Το θέμα δεν είναι η Υεμένη. Ούτε εάν οι πολίτες της πεθαίνουν ή πεινάνε. Το θέμα είναι εάν οι πραγματικοί παίκτες θα καταφέρουν να κερδίσουν όσα επιθυμούν. Κι αυτό που επιθυμούν είναι τον έλεγχο των μεγάλων λιμανιών της Υεμένης. Άρα τον έλεγχο του πετρελαίου, δηλαδή μιας τεράστιας οικονομίας.
Γι αυτό τον λόγο, όσες συνομιλίες και να διεξαχθούν, όσες προσπάθειες και αν γίνουν για εκεχειρία, το αποτέλεσμα θα παραμένει το ίδιο. Μόνη ελπίδα της παγκόσμιας κοινότητας είναι ο συμβιβασμός όχι των Υεμενιτών, αλλά των Μεγάλων Δυνάμεων. Ως τότε, θα παραμένουμε όλοι θεατές μιας παρωδίας, της οποίας οι πρωταγωνιστές θα καλούν για ειρήνη την ίδια ώρα που στέλνουν πυρομαχικά στους Χούθι ή βομβαρδίζουν τις θέσεις τους. Την ώρα που παιδιά πεθαίνουν, κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να βλέπουν δολάρια και σταγόνες πετρελαίου.
Σοφία Κολτζή
Αρχική δημοσίευση της φωτογραφίας σε: https://www.islametinfo.fr/2018/08/28/yemen-lonu-pourrait-poursuivre-les-deux-camps-pour-crimes-de-guerre/
*Δήλωση αποποίησης πνευματικών δικαιωμάτων της φωτογραφίας βάσει του άρθρου 25 «χρήση για λόγους ενημέρωσης» του Ν. 2121/1993 περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων
Analyze That Online 